همه میگن که تو رفتی... همه میگن که تو نیستی...

گاهی اوقات دنیا تنگ می‌شه کوچیک می‌شه اونقدر که تحمل نداره بعضی آدما رو توی خودش جا بده و مرتضی یکی از اون آدما بود :'(( نمی‌دونم باید بهش خونه نو رو تبریک بگم یا شایدم خداحافظی!!! در هر دو صورت مرتضی از بین ما رفته اما صداش همیشه یادش رو جاودانه می‌کنه... موزیکایی که باهاش دل خیلی‌ها رو بدست آوردش امروز تنها چیزی بود که از طرفداراش شنیده می‌شد...

زنده یاد کنار اسمت سنگینه، روحت شاد

این آخرین شعریه که ازش هست؛ می‌خواست وقتی خوب شه بخونه :'(

«سرت رو برنگردوندی ببینی داره دنیا سرم آوار می‌شه

چقدر این صحنه تاریک رفتن داره تو زندگیم تکرار می‌شه

سرت رو برنگردوندی ببینی چقدر خواهش توی چشمات دارم

ببینی کاری از من برنمی‌یاد به جز این که ازت چشم برندارم»

دریافت