همیشه می‌گن سالی که نکوست از بهارش پیداست؛ اما مثل این که امسال، سال من نیست اون از اول سال که دوستم فوت شد :'(( بعدش هم بحث‌های همیشگی با آقای الف و رفتنش به سربازی و استرس‌های سربازی و مریضی آقای الف زمانی که سربازی بود و مرخصی‌هایی که با میان وعده دیدار شروع یا تموم می‌شد و درنهایت بحث آخری که باعث شد باز قهر کنیم یه قهر طولانی که هنوزم ازش بی‌خبرم :(( این هم از فوت خواننده مورد علاقه‌م... همه مشکلات دانشگاهی هم، همچنان باقیست فقط از روزی به روزی دیگه و از جلسه‌ای به جلسه‌ای دیگه منتقل می‌شه و من الله توفیق ;)
- ۹۳/۰۸/۲۶
