دوست معمولی (2)

همون شب تصمیمو گرفتم و سعی کردم که اگه الف نمی‌تونه سر حرفش وایسه من تصمیم بگیرم. کلی فکر کردم و حرفامو تو چند تا اسمس زدم: این که ازت خوشم می‌یاد باعث نمی‌شه رفتاراتو نبینم تو همیسشه یعد یه مدت دیگه نمی‌تونی ادامه بدی غیبت می‌زنه و دوباره و دوباره و دوباره این داستان تکرار می‌شه...
نیاز نیست هر بار خودمونو اذیت کنیم فقط کافیه قبول کنیم که نمی‌تونیم با هم ادامه بدیمو فراموش کنیم چون هر دومون خسته شدیم
مگه این که تو بخوای خلاف این چیزایی که هستو بهم نشون بدی!!! و اثبات کنی که حق با توعه و من اشتباه کردم که بعید می‌دونم