نداشتن با گم کردن خیلی فرق دارد.
آدم وقتی یک چیزی... یک کسی... یا عشقی را گم می‌کند، عاقبت یک روزی... یک جایی، خیلی اتفاقی به آن بر می‌خورد.
حالا این پیدا کردن و رسیدن آن روز و آن وقت دردی از ما درمان می‌کند یا نه، اصلا مهم نیست. اینجا مهم، پیدا شدن است. حتی بعد از یک گم شدن طولانی.
اما لعنتی، نداشتن و نبودن حسابش فرق دارد.
کسی که می‌رود... می‌رود که نباشد. این است که تا آخر عمر آدم را می‌کشد.
علیرضا اسفندیاری - بخشی از کتاب «مکالمه ی غیر حضوری»
آدم وقتی یک چیزی... یک کسی... یا عشقی را گم می‌کند، عاقبت یک روزی... یک جایی، خیلی اتفاقی به آن بر می‌خورد.
حالا این پیدا کردن و رسیدن آن روز و آن وقت دردی از ما درمان می‌کند یا نه، اصلا مهم نیست. اینجا مهم، پیدا شدن است. حتی بعد از یک گم شدن طولانی.
اما لعنتی، نداشتن و نبودن حسابش فرق دارد.
کسی که می‌رود... می‌رود که نباشد. این است که تا آخر عمر آدم را می‌کشد.
علیرضا اسفندیاری - بخشی از کتاب «مکالمه ی غیر حضوری»
- ۹۳/۱۰/۰۵