دعوا سر فلش هستی بود

تو یه شب سرد زمستونی، ملا تو رختخوابش خوابیده بود که یه دفعه صدای غوغا و هیاهو از کوچه بلند می‌شه. زن ملا بهش می‌گه برو بیرون و ببین که چه خبره. ملا: به ما چه، بگیر بخواب. زنش: ینی چی که به ما چه؟ پس همسایگی به چه دردی می‌خوره!؟!

سر و صداها ادامه داشت و ملا که می‌دونست اَره دادن و تیشه گرفتن با زنش فایده‌ای نداره با بی‌میلی لحافو روی خودش می‌ندازه و می‌ره توی کوچه. مثل این که دزدی برای دزدی رفته بود خونه یکی از همسایه‌ها ولی صاحب خونه متوجه شدش و دزد نتونسته بود چیزی برداره.

دزد توی کوچه قایم شده بود همین که دید کم کم همسایه‌ها به خونه‌هاشون رفتن و کوچه خلوت شده، چشمش به ملا و لحافش افتاد و پیش خودش فکر کرد که از هیچی که بهتره! به طرف ملا دویید، لحافشو کشید و به سرعت دویید و تو تاریکی گم شد...

وقتی ملا به خونه برگشت، زنش ازش پرسید: خُب، چه خبر بود؟؟؟ ملا هم جواب داد: هیچی، دعوا سر لحاف من بود و زنش هم تازه متوجه شد لحافی که ملا روش انداخته بود دیگه نیست.

حالا اینی که تعریف کردم چ ربطی به من داشت O_o خب ماجرا برمی‌گرده به دیروز. دیروز بعد امتحان باید می‌رفتم اون ساختمون کلاس داشتم یه سری فایل هم دوستم می‌خواست گفتم حالا که دارم می‌رم فلشمم ببرم فایلا رو هم می‌گیرم. خلاصه رفتم کلاس کنسل شده بود و گفتن که جبرانی رو جمعه بیاین. درنتیجه اون فایلایی که می‌خواستیم هم نگرفتم!
و چون وسایلم رو گذاشته بودم پیش دوستم که دوباره برگردم ساختمون خودمون، هیچی جز کیف پولم همراهم نبود. فلشمم رو هم گذاشتم توی جیبم؛ نگوووو که جیبــــم ســـــورااااخ بود و فلش 16 گیگم رو که خعلی دوستش می‌داشتم و چند سال پیش گرونم خریده بودم، گم کردم انگار شکست عشقی خوردم  فلش دیرینم
هیـــــچی دیگه نتیجه اخلاقی رفت و آمد دیروز، دعوا سر فلش هستی بود!

الانم دارم می‌رم یه فلش دیگه بخرم