یکی از عادتایی ک دارم اینکه وقتی ناراحت می‌شم یا مشکلی برام پیش میاد دوست دارم تو خلوت خودم حلش کنم کاملا مسکوت بمونم!
قبلنا عادت داشتم می‌نوشتمشون؛ اما همیشه ی ترس پنهانی از خونده شدنشون داشتم. دقیقا برخلاف اینجا ک میخوام خونده بشم!!! اما این نوشتن ی بدی داشت ک هر وقت می‌خوندم اون حسا اون ناراحتیی ک کلی تلاش کرده بودم برای فراموش شدنشون با همون شدت و حدت برام زنده می‌شد و بعضی مواقع حتی درد بیشتری داشت!!!
پس طی ی حرکت خودجوشانه تموم خاطرات مکتوب خوب و بدم رو بسوزونم وَ خعلییییی حس خوبی داشت 😊 😊😊 بعدشم خیلی یهویی تصمیم گرفتم دیگه ننویسمشون...
اینجوری می‌شه ک بعضی وقتا دورادور آمار رفت و آمدتون رو میگیرم ولی چیزی نمی‌نویسم 😉
- ۹۷/۰۶/۲۴