جنبه ۲

فضا و فاز کاری مدرسه خیلی خوبه؛ درسته ک ی وقتایی پرفشاره ولی سر و کله زدن با بچه‌ها واسه کسی ک عاشق بچه‌هاس لذت بخشه...

ولی بعد ی مدت کار کردن تو محیطای مختلف و جاهای متفاوت متوجه میشی هر جایی ی سری نقاط قوت و ی سری نقاط قابل* بهبود داره ک باید سنجید دید ک کدوم کفه با شرایط فعلی تو سنگین‌تره!!! 

از جمله نقاط قابل بهبود این مدرسه، مدیر دیکتاتورشه! همیشه سعی می‌کنم انصافو تا جایی ک می‌تونم رعایت کنم؛ خودمو تو شرایط اون قرار بدم و بهش حق بدم امااا بعضی وقتا ک حرف زور می‌زنه (حرفایی ک تو پیش خودت می‌گی این آدم برای من شعور و عقل هم درنظر گرفته؟!؟ اصلا با چ رویی از این حرفا می‌زنه؟!؟) لجم می‌گیره از این آدم و رفتاراش... چون فقط ب واسطه پول و جایگاهشه ک ب خودش اجازه می‌ده این طوری رفتار کنه!!! 

اینجور مواقع ب سرم می‌زنه ک کیفمو بردارم و برم تموم حرفای قورت داده شده رو تو روش بالا بیارم :دی 

نترسین!!! فعلا کفه موندنم سنگین‌تره 🙃 (داخل پرانتز بگم ک همیشه ی سری نقاط قوت هم وجود داره و ی سری از این حرفا فقط حرفای عصبانیته 😉 ) 

*مدیرمون ب نقاط ضعف می‌گه نقاط قابل بهبود بلکه ی موقعیت بد یا ناامیدکننده رو بهتر جلوه بده :دی

** خداجونم داری پول می‌دی همراهش جنبه هم بده اگه نه کلا پول نده مرسی بوس قلب ❤🙏🌺